Podstawa opodatkowania nie uwzględnia odpisów

Jeżeli na potrzeby podatku od przychodów z budynków prawodawca używa tylko określenia „wartość początkowa środków trwałych", to należy je rozumieć bez pomniejszania o odpisy amortyzacyjne.

Tak orzekł Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w wyroku z 15 września 2020 r. (III SA/Wa 2316/19).

Wnioskodawca jest właścicielem budynków, które są oddane w całości lub części do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub innej umowy o podobnym charakterze. Wnioskodawca jest zobowiązany do zapłaty podatku od przychodów z budynków. Ma jednak wątpliwości jak rozumieć pojęcie „wartość początkowa budynku", o której mowa w art. 24b ustawy o CIT.

Zdaniem wnioskodawcy podatek od przychodów z budynków powinien być kalkulowany w oparciu o niezamortyzowaną wartość początkową nieruchomości. Jest to bowiem de facto podatek majątkowy, obliczany nie od otrzymanych przychodów z tytułu np. najmu budynku, lecz od posiadanego majątku (budynków). Przy czym majątek ten traci w trakcie użytkowania swoją wartość. Zmniejszenie wartości poprzez jego zużywanie w czasie jest odzwierciedlone w przepisach dotyczących amortyzacji środków trwałych. W ocenie wnioskodawcy, wartość początkowa budynku stanowiąca podstawę opodatkowania z art. 24b ustawy o CIT, powinna więc być modyfikowana o dokonane ulepszenia, a także odpisy amortyzacyjne.

Organ podatkowy uznał stanowisko podatnika za nieprawidłowe i wskazał, że nie można zgodzić się z argumentami, w których spółka, powołując się na...